Qualıty Levels Of Generatıon Z In The Context Of Regular Benefıt From Gym
Özet
ÖZET Bu çalışmanın temel amacı Z Kuşağı bireylerin yaşam kalitesi düzeylerinin spor salonlarından (fitness merkezleri) düzenli faydalanmasına göre farklılaşma düzeylerini ortaya koymaktır. Spor salonlarından düzenli faydalanılması unsuru minimum haftada bir faydalanılması bağlamında değerlendirilmiştir. Bunun yanında Z kuşağı bireylerin yaşam kalitesi düzeylerinin ve at boyutlarının (genel yaşam kalitesi, genel sağlık kalitesi, bedensel alan, ruhsal alan, sosyal alan, çevresel alan) gelire, cinsiyete, medeni duruma ve eğitim düzeyine göre farklılaşma düzeylerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Antalya ilindeki Z kuşağı (1995-2010) bireyler oluşturmaktadır. Çalışmada spor salonundan faydalanan 150 ve spor salonlarından faydalanmayan 150 olarak toplamda 300 kişiye ulaşılmıştır. 248 adet kabul edilebilir anket verisi değerlendirmeye alınmıştır. Veri toplama aracı olarak demografik bilgi formu ve Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi ölçeği kısa formu (WHOQOL-BREF-TR) uygulanmıştır. Farklılık analizlerinde One-WayAnova ve T-testi kullanılmıştır. Çalışmada yaşam kalitesi düzeyleri ve bütün alt boyutlarının spor salonlarından faydalanma durumuna göre faydalananlar lehine farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca yaşam kalitesi düzeylerinin yüksek geliri olanlar lehine farklılaştığı; cinsiyete göre erkekler lehine farklılaştığı, medeni duruma göre evli olanlar lehine farklılaştığı; eğitim düzeyine göre ise farklılaşma olmadığı görülmüştür.Referanslar
Akça, N. (2012). Özel Spor Merkezlerine Üye Olan Bireylerin Spora Yönelme Nedenleri ve Beklentilerinin Gerçekleşme Düzeyler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Akgül, A. ve O. Çevik (2003). İstatistiksel Analiz Teknikleri SPSS’te İşletme Yönetimi Uygulamaları, Ankara: EmekOfset.
Aksaçlıoğlu, A. G. ve Yılmaz, B. (2007). “Öğrencilerin Televizyon İzlemeleri ve Bilgisayar Kullanmalarının Okuma Alışkanlıkları Üzerine Etkisi”, Türk Kütüphaneciliği, 21(1), 3-28.
Aracı, H. (2006). Ögretmen ve Ögrencileriçin Okullarda Beden Egitimi, Nobel Basımevi, 6. Basım, Ankara.
Arslantaş, D., Metintaş, S., Ünsal, A. ve Kalyoncu, C. (2006). Eskişehir Mahmudiye İlçesi yaşlılarında yaşam kalitesi. Osmangazi Tıp Dergisi, 28(2): 81-89.
Aslan, N. ve Arslan Cansever, B. (2012). “Ergenlerin Boş Zaman Değerlendirme Algısı”, Hacettepe ÜniversitesiEğitimFakültesiDergisi, 42, 23-35.
Avcı, K. Ve Pala, K. (2004). Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesinde Çalışan Araştırma Görevlisi ve Uzman Doktorların Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(2), 81-85.
Ay S., Güngör N. ve Özbaşaran F. (2007). Celal Bayar Üniversitesi tıp fakültesi araştırma ve uygulama hastanesinde çalışan hemşirelerin yaşam kalitesi ve bunu etkileyen sosyo-demografik faktörler. 2. Sağlıkta Yaşam Kalitesi Kongresi ss: 140.
Başaran, S., Güzel, R., & Sarpel, T. (2005). Yaşam kalitesi ve sağlık sonuçlarını değerlendirme ölçütleri. Romatizma Dergisi, 20(1), 55-63.
Bilgiç, S. (2009). Examining the relation between the school quality perceptions of the primary school students and the variables of empathetic class atmosphere and loyalty to friends. Unpublished Master's Thesis. Çukurova University. Adana.
Bingefors, K. ve Isacson, D. (2004). Epidemiology, Co‐Morbidity, And İmpact On Health‐Related Quality Of Life Of Self‐Reported Headache And Musculoskeletal Pain A Gender Perspective. EuropeanJournal Of Pain, 8(5), 435-450.
Boylu, A. A. ve Paçacıoğlu, P. (2016). “Yaşam Kalitesi ve Göstergeleri”, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 8(15), 137-150.
Bucher, A., Richard C. ve Bucher D. (1974). Recreation for Today-s Society, New Jersey, Prentice-Hall, Inc, U.S.A.
Casey, M., Harvey, J., Telford, A., Eime, R., Mooney, A. ve Payne, W. (2016). Patterns Of Time Use Among Regional And Rural Adolescent Girls: Associtions With Correlates Of Physical Activity And Health Related Quality Of Life, Journal Of Science And Medicine İn Sport,5.
Celek, Z.T. ve Kampert, P. (1996). Inside Thesoul Of A New Generation: İnsights And Strategies For Reaching Busters. ABD: Zondervan Publishing House.
Crossley, C.C., Jamieson, M. L., and Brayley E.R. (2012). Introductıon to Commercıal Recreatıon And Tourısm An Entrepreneurial Approach (SixthEdition). Sagamore Publishing LLC.
Çakır, Ö., Aksaraylı, M., Çınar, E. ve Denizli, U. (2013). Günlük Yaşam Aktiviteleri- Yaşam Kalitesi- Psikolojik ve Fiziksel İyilik Hali İlişkisi: Türkiye’de Emekliler Açısından Bir İnceleme, Erişim tarihi: 14 Ekim 2014, http://earsiv.gumushane.edu.tr/xmlui/handle/123456789/58.
Çalışır, H. (2012). Sağlık Çalışanlarında İş Doyum, Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Hemşire-Ebe Hemşireler Örneği. Y.Y.L.T., S.B.E., B.E.Ü., İstanbul.
Çelik, O., Sevil, T., Şimşek, K. Y., Katırcı, H., Çeliksoy, M. A., ve Kocaekşi, S. (2012). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Devlet Planlama Teşkilatı, (1994). Çevre, OİK Raporu, Ankara, DPT Yayınları, (ss. 132).
Dumazedier, J. (1974). Sociology of Leisure. Elsevier, New York.
Dumludağ, Ö. G. (2011). Mutluluk ve İktisadi Parametreler Üzerine Bir İnceleme, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Elmas, İ. (2018). Hemşirelerin yaşam kalitesi: Mardin ili örneği (Master'sthesis, Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
Ericsson C. (2012). Generation Z: Understanding the Digital Lives of India’s Young Mobile Users. https://www.ericsson.com/res/docs/2012/consumerlab/consumerlab-generation-z.pdf, (19.04.2016).
Eser, E. (2004). Yaşam Kalitesinin Sınıflandırılması ve Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesinin Ölçümü. 1. Sağlıkta Yaşam Kalitesi Sempozyumu, 8-10 Nisan 2004 İzmir.
Eser, E., Fidaner, H., Fidaner, C., Eser, S. Y., Elbi, H., & Göker, E. (1999). WHOQOL-100 ve WHOQOL-BREF'in psikometrik özellikleri. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji (3P) Dergisi, 7(Suppl 2), 23-40.
Eser, E., Yüksel, H., Baydur, H., Erhart, M., Saatli, G., Özyurt, B. C., ... & Ravens-Sieberer, U. (2008). Çocuklar İçin Genel Amaçlı Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesi Ölçeği (Kid-KINDL) Türkçe Sürümünün Psikometrik Özellikleri. Turk Psikiyatri Dergisi, 19(4).
Fariz, B. (2015). Psikiyatrik hastalıklar ve Egzersiz. Spor Hekimliği Dergisi; 50(4) ,131-138.
Gençoğlu, C. ve Yılmaz, M. (2014). “The Effect of Emotional Awareness Education, Based on Emotion Focused Therapy, On Young Adults’ Levels of Optimism”, The Journal of Happiness & Well-Being, 2(1), 51-62.
Goldbeck, L., Schmitz, T.G., Besier, T., Herschbach, P. and Henrich, G. (2007). Life Satisfaction Decreases During Adolescence. Qual Life Res 16:969–979
Grail Research Report. (2011). Consumers of Tomorrow: Insights and Observations About Generation Z. http://www.integreon.com/pdf/Blog/Consumers_of_Tomorrow_Insights_and_Obser vations_About_Generation_Z_246.pdf, (19.04.2016).
Green, B. (2006). Marketing to Leading-edge Baby Boomers: Perceptions, Principles, Practices, Predictions. New York, ABD: Paramount Market Publishing.
Gülez, S. (1989). Park-Bahçe ve Peyzaj Mimarisi, KTÜ Basımevi, Ders Teksirleri Serisi 29, Trabzon.
Gündoğar, D., Sallan Gül, S., Uskun, E., Demirci, S., ve Keçeci, D. (2007). Üniversite Öğrencilerinde Yaşam Doyumunu Yordayan Etkenlerin Incelenmesi. Klinik Psikiyatri, 10,14-27.
Gündüz, S. (1998). Koruma-Kullanım İlkeleri Çerçevesinde Beynam Muhafaza Ormanı’nın Rekreasyonel Tasıma Kapasitesinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, AÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Güngör, N., Çıray, N., Vatansever, Ş., ve Akyol, A.D. (2007). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Kalitesi, İş Doyumu ve Tükenmişlik Düzeylerinin Saptanması. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi; 11(1), ss. 10-18.
Gürbüz, S., Şahin, F. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Havas People. (2014). Marketing To Generation Z. http://www.havaspeople.com/downloads/MarketingtoGenZWhitePaper.pdf, (20.04.2016).
Hazar, A. (2009). Rekreasyon ve animasyon (Recreation and animation). Ankara: Detay Publishing.
Horn, J. (2013). TheYouth Report. Strategy. 24(4): 12-16.
Howe, N., & Strauss, W. (2000). Millennials rising: The next great generation. Vintage.
http://www.tdk.gov.tr/, Kuşak, Erişim: 05/08/2020.
http://www.tdk.gov.tr/. Erişim Tarihi: 15 Mayıs 2019.
Jırojanakul, P. Skevington, S.M. ve Hudson, J. (2003). Predicting Young Children‟squality of life. Soc Sci Med; 57: 1277-88.
Kalaycı, Ş. (2010). Spss Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım A.Ş.
Kangal, A. (2013). “Mutluluk Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme ve Türk Hane Halkı için Bazı Sonuçlar”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(44), 214-233.
Karaküçük S. (1999). Rekreasyon (Boş Zamanları Değerlendirme), Üçüncü Baskı, Bağırgan Yayım evi, Ankara
Karaküçük, S. (1997). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme, 2. Baskı, Ankara: Seren Ofset.
Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme. 6. Baskı. Ankara: Gazi Kitabevi.
Kayapinar, Ç. F. (2012). "Physical Activity Levels of Adolescents." Procedia-Socialand Behavioral Sciences;(47): 2107-2113.
Knöchel, C., Oertel-Knöchel. V., O’Dwyer. L., Prvulovic. D., Alves, G. and Kollmann B., (2012). Cognitive and Behavioural Effects of Physical Exercise in Psychiatric Patients. ProgNeurobiol;(96),46-68.
Koçak, Ö.F. (2016). Kişiler Arası Çatışmalar Ve Yaşam Doyumu Ilişkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi.
Koçoğlu, D., Akın, B. (2009). Sosyo Ekonomik Eşitsizliklerin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Yaşam Kalitesi ile İlişkisi.
Kuyucu, M. (2017). Y Kuşağı ve Teknoloji: Y Kuşağının İletişim Teknolojilerini Kullanım Alışkanlıkları. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5 (2). https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/357908 (Erişim Tarihi: 09.03.2020)
Laaksonen, C., Aroma, M., Heinonen, O.J., Koivusilta, L., Koski, P., Suominen, S., Vahlberg, T. and Salantera, S. (2008). Health Related Quality Of Life İn 10-Year-Old School Children Qual Life Res. 17:1049–1054
Lee, P.H., Chang, L. And Ulrike, R.S., (2008). Psychometric Evaluation Of The Taiwan Eseversion Of The Kiddo-KINDL_ Generic Children‟ Health-Related Quality Of Life Enstrument. Qual Life Res 17:603–611
Lehman, A.F. (1995). MeasuringQuality of Life in a Reformed Health System. Health Affairs. 90-101
Lehto, J. E., Malmivaara, L. U. & Repo, S. (2015). Measuring Mindfulness and Wellbeing in Adults: The Role of Age and Meditation Experience, The Journal of Happiness &Well-Being, 3(1), 30-40.
Lindstrom, B. and Kohler, L. (1991). Youth, disability and quality of life. Pediatrician;18: 121-128
Luttik, M. L., Jaarsma, T., Veeger, N. and Van Veldhuisen, D. J. (2006). MaritalStatus, Quality of Life, and Clinical Outcome in Patients with Heart Failure. Heart and Lung, 35(1), 3-8.
Mansuroğlu, S. (2002). “Akdeniz Üniversitesi Öğrencilerinin Serbest Zaman Özellikleri ve Dış Mekân Rekreasyon Eğilimlerinin Belirlenmesi”, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2), 53-62.
Miller, A. And Dishon, S. (2006). Health-Related Quality Of Life İn Multiple Sclerosis: The İmpact Of Disability, Gender And Employment Status. Quality Of Life Research, 15(2), 259-271.
Musaoğlu, Z. (2008).Trakya Üniversitesi Öğretim Elemanlarının Sağlıkla İlintili Yaşam Kalitesi. Uzmanlık Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği ABD.
Özmete, E. (2010). “Aile Yaşam Kalitesi Dinamikleri: Aile İletişimi, Ebeveyn Sorumlulukları, Duygusal, Duygusal Refah, Fiziksel/Materyal Refahın Algılanması”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(11), 455-465.
Parker, P. A., Baile, W. F., Moor, C. D. and Cohen, L. (2003). Psychosocial And Demographic Predictors Of Quality Of Life İn A Large Sample Of Cancer Patients. Psycho‐Oncology: Journal Of The Psychological, Social And Behavioral Dimensions of Cancer, 12(2), 183-193.
Pehlivanoğlu, M.T. (1986). Belgrad Ormanının Rekreasyon Potansiyeli ve Planlama İlkelerinin Saptanması. Doktora. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Salmon, J., Booth, M. L., Phongsavan, P., Murphy, N., and Timperio, A. (2007). Promoting physical activity participation among children and adolescents. Epidemiologic reviews, 29(1), 144-159.
Sarı, M., Ötünç, E., and Erceylan, H. (2007). Liselerde Okul Yaşam Kalitesi: Adana ili örneği. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 50(50), 297-320.
Sezgin, S. (1987). Türk Toplumunun Rekreasyon Alıskanlıkları İstanbul Örneği, MSÜ,
Sieberer, U.R., Erhart, M., Wille, N. and Bullinger, M. (2008). Health-relatedquality of life in children and adolescents in Germany: results of the BELLA study Eur Child AdolescPsychiatry. 17:148–156.
Spurrier NJ, Sawyer MG, Clark JJ ve ark. (2003).Socio-economic differentials in the health-related quality of life of Australian children: results of a national study. Aust N Z J Public Health, 27(1):27-33.
Stillman, D. and Stillman, J. (2019). İşte Z Kuşağı. (Çev. D.P. Kayıhan ve F. Erduran). İstanbul: İKÜ Yayınevi.
Şahin, N. (2001). Hastanelerde Çalışan Hemşirelerin Öznel Yaşam Kalitelerinin Değerlendirilmesi, Kırıkkale Devlet ve Sosyal Sigortalar Kurumu Hastaneleri Örneği, AÜ, SBE, YYLT, Ankara, s. 59.
Tayga, Y. (1990).Türk Spor Tarihine Genel Bakış, GSGM yayını, Ankara.
Top, M. Ş., Özden, S. Y. ve Sevim, M. (2003). Psikiyatride Yaşam Kalitesi. Düşünen Adam Dergisi, 16(1), s. 19.
Totan, T. ve Yöndem, Z. D. (2007). Ergenlerde Zorbalığın Anne, Baba ve Akran ilişkileri Açısından İncelenmesi. Ege Üniversitesi (EÜ), Eğitim Fakültesi, Ege Eğitim Dergisi, 8(2), 56.
Turgut, M. E. (2010). Job Satisfaction And Life Satisfaction Relation And A Research On The Surgical Nurses Working İn The State Hospitals İn Istanbul, İÜ (Istanbul University), SBE (Institute of Social Sciences), YYLT (Unpublished Master's Thesis), İstanbul.
Veenhoven, R. ve Dumludağ, D. (2015). İktisat ve Mutluluk, İktisat ve Toplum Dergisi, 58, 46-51.
Yücel, G. F. (1998). İstanbul ve Çevresindeki Ormanların Rekreasyonel Potansiyellerinin Saptanması, Yüksek Lisans Tezi, _TÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, _İstanbul.
Yüksekbilgili, Z. (2015). Türkiye'de Y Kuşağının Yaş Aralığı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (53), s. 259-267.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Anadolu Sosyal Araştırmalar Dergisi (AS), yayınlanan tüm yazıların mali haklarına, özellikle umuma her türlü iletim, yayım ve işleme, çoğaltma, temsil, basım, yayım, dağıtım ve internet yoluyla iletme dahil olmak üzere telif haklarına sahiptir.
Dergimizin telif hakları aşağıdaki özelliklere sahiptir;
1. Telif hakkının ortaya çıkması için herhangi bir kayıt gerekli değildir. Fikir ve sanat eserleri üzerindeki haklar, eserin üretilmesi ile birlikte doğar. Telif hakları soyuttur. Telif hakkıyla korunan, insan düşüncesi tarafından yaratılan soyut mallardır. Telif hakları, içinde bulundukları materyalden ayrı ve bağımsız bir varlığa ve hukuki değere sahiptir.
2. Bölgesellik ilkesi telif hakları için geçerlidir. Hangi ülkede koruma talep edilirse o ülkenin mevzuatına göre koruma koşulları belirlenir.
3. Mutlak hak niteliğindedir. Telif hakları herkese karşı ileri sürülebilir. Ancak bu mutlak hakka kamu yararının korunması gibi nedenlerle çeşitli sınırlamalar getirilmiştir. Mutlak hak üzerindeki sınırlamalar: Kamu düzeni, genel ahlak, kamu yararı gibi nedenlerle getirilen sınırlamalar ile özel çıkarlar yararına getirilen istisnalardan oluşur. (Örneğin bir eserin kar amacı gütmeden özel kullanım amacıyla çoğaltılması mümkündür.)
4. Fikri mülkiyet hakları belirli bir süre için korunur (fikir ve sanat eserleri için 70 yıl vb.). Fikri ürünler, bünyelerinde bulundurdukları malzemeden ayrı ve bağımsız bir hukuki statüye sahiptir.
5. Fikri ürünler, özel kanun, tüzük ve yönetmelikler çerçevesinde düzenlenir.
Ancak kullanıcılar makalelerin yayınlanmış tam metinlerine başvurabilirler.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun ilgili maddelerinde de belirtildiği üzere telif haklarına tecavüz suçtur.
