Duygusal Zekânın Yenilikçiliğe Etkisi: Kamu Çalışanları Örneği

Authors

Abstract

Kuruluşların rekabet üstünlüğü elde etmeleri ve kurumsal başarılarını sürdürülebilir kılmaları yüksek zekâya sahip, mantıksal ve teknik becerileri gelişmiş iş görenlere sahip olmanın yanında; kendini tanıyan, duygu ve düşüncelerini bilen, güçlü ve geliştirilmesi gereken yönlerinin farkında olan ve bireyler arası yapıcı ve olumlu ilişkiler kurabilen duygusal zekâya sahip çalışanların varlığına bağlıdır. Bu ampirik çalışmada duygusal zekânın yenilikçiliğe olan etkisi araştırılmıştır. Basit tesadüfi yöntemle kamu kuruluşlarından elde edilen 182 geçerli anket geri dönüş verisi; tanımlayıcı istatistik, açıklayıcı faktör analizi ve yapısal eşitlik modeli yol analizi teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Kamu kurumlarında duygusal zekâ ve yenilikçilik araştırmalarının nispeten ihmal edildiğinden, literatürdeki bu boşluğun doldurulması hususunda önem taşıyan bu araştırmanın sonuçları, kamu kurumu çalışanlarında var olan duygusal zekânın bu kuruluşlardaki yenilik faaliyetleri üzerinde büyük etkiye sahip olduğunu ve bunları olumlu yönde etkilediğini ortaya koymuştur.

Author Biographies

Filiz DEMİR, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, UBYO, Turizm Rehberliği Bölümü

Turizm Rehberliği Bölümü, Dr. Öğr. Üyesi

Ali Şükrü ÇETİNKAYA, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Uluslararası Ticaret

Prof. Dr. Ali Şükrü ÇETİNKAYA

Selçuk Üniversitesi

İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi

Uluslararası Ticaret Bölümü

References

Akçay, C. & Çoruk, A. (2012). Çalışma yaşamında duygular ve yönetimi: kavramsal bir inceleme. Journal of Policy, 1(1), 3-25.

Aslan, Ş. (2003). Duygusal zeka: dönüşümcü ve etkileşimci liderlik. Konya: Eğitim Yayınevi.

Baltaş, A. (2003). Ekip çalışması ve liderlik (5 Baskı.). İstanbul: Remzi.

Bar-On, R. M. (2006). The Bar-On model of emotional-social intelligence (ESI). Psicothema, 18(1), 13-25

Bason, C. (2018). Leading public sector innovation 2E: Co-creating for a better society. Policy press.

Blonchek, R. M. (2000). Çalışanlar şirketin sahibi gibi olursa. Executive Excellence Dergisi, 1, Rota Yayıncılık.

Bonesso, S., Cortellazzo, L. ve Gerli, F. (2020). Behavioral competencies for innovation: Using Emotional Intelligence to Foster Innovation. Springer Nature.

Cinar, E., Trott, P. & Simms, C. (2019). A systematic review of barriers to public sector innovation process. Public Management Review, 21(2), 264-290.

Collier, J. E. 2020. Applied structural equation modeling using AMOS. Routledge, New York.

Cooper, R. & Sawaf A. (1999). Liderlikte duygusal zekâ. (Çev. Z.B. Ayman ve B. Sancar), Sistem Yayıncılık, İstanbul.

Cunningham, P. & Karakasidou, A.(2009). Innovation in the public sector. Inno Policy, Trendchart Policy Brief No. 2, s. 6-7.

Çetinkaya, Ö. & Alparslan, A. (2011). Duygusal zekânın iletişim becerileri üzerine etkisi: üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1), 363-377.

Çıtak, S. (2017). Duygusal zeka ile yenilikçi iş anlayışı arasındaki ilişki üzerine bir araştırma, Mersin ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Toros Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Damanpour, F. (1987). The adoption of technological administrative and ancillary innovations. Journal of Management, 12, 675-688. doi:10.1177/014920638701300408.

Demir, F. (2016). Avrupa’da kamu sektöründe inovasyon ve yenilikçi yöntemler. Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(27), 143-170.

Doğan, S. & Demiral, Ö. (2007). Kurumların başarısında duygusal zekânın rolü ve önemi. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 209-230.

Drucker, F. (1985). Innovation and enterpreneurship. New York: Harper And Row.

Dunleavy, P., Margetts, H., Bastow, S. & Tinkler, J. (2006). New public management is dead—long live digital-era governance. Journal of Public Administration Research and Theory, 16(3), 467–494, https://doi.org/10.1093/jopart/mui057.

Düger, Y. S. (2020). Etik liderlik ve çalışanların yenilikçi davranışı: lider-üye etkileşimi ve duygusal zekânın düzenleyici aracılık modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3), 706-725.

Ecevit Satı, Z. (2019). Kamu sektöründe stratejik yönetimi etkinleştirmede açık inovasyon 2.0: türk kamu sektöründe uygulanma koşullarını değerlendirme. Strategic Public Management Journal, 5(10).

George, J. M. (2000). Emotions and leadership: the role of emotional intelligence. Human Relations, 53(8), 1027-1055. Retrieved from http://search.proquest.com.

Goleman, D. (2004). Duygusal zeka -neden IQ'dan daha önemlidir?- (Çev: B. S. Yüksel), Varlık Yayınları.

Goleman, D. (1998) İşbaşında duygusal zeka, Varlık Yayınları, İstanbul.

Goleman, D., Boyatsiz R. & Mckee A., (2002). Yeni liderler. (Çev: F. Nayir-O. Deniztekin), Istanbul: Varlık Yayınları.

Gökçe, S. G. (2015). Kamuda inovasyon ve Türkiye’deki uygulamaları. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(1), 28-37.

Göker A. (2001). İnovasyonda yetkinleşmek: rekabet üstünlüğüne giden yol. Gazi Ün.İİBF Dekanlığı ve Rekabet

Kurumu’nun İşbirliği ile‘Rekabet Nereye Kadar? Nasıl? Paneli, Ankara.

Güney, S. (2009). Sosyal psikoloji. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

http://ermenek.gov.tr/kaymakamlik-birimleri, erişim tarihi: 12.08.2021.

https://sozluk.gov.tr/, erişim tarihi: 02.02.2022.

Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research , 4, 58-65.

Karacan, A. İ. & Nurdağ, M. (2021). Duygusal zekanın inovasyon yönetimi ve performans ile ilişkisi. Working Paper Series, 2(1), 54-78.

Karagöz Y. (2017). SPSS 22 Uygulamalı Biyoistatistik. Nobel Yayınevi, Ankara.

Kaur, N. (2012). Emotional intelligence and innovation. Anusandhanika, 4(2), 92-94. Retrieved from http://search.proquest.com.

Kılıçer, K. & Odabaşı, F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38).

Kılınç, E., Kendir, M., Onan, B. D. & Kayakuş, İ. (2021). Sağlık çalışanlarının duygusal zekâ düzeylerinin yenilikçi iş anlayışları üzerindeki etkisinin incelenmesi: Bir kamu hastanesi örneği. European Journal of Managerial Research (EUJMR), 5(8), 46-71.

Kumari, D. S. V. K. & Das, V. T. (2020). Emotional intelligence ımpact on employee performance-centric to select public sector hospitals in coastal Andhra Pradesh. EPRA International Journal of Economic and Business Review, 8(11), 21-30.

Levitats, Z., Vigoda‐Gadot, E. & Vashdi, D. R. (2019). Engage them through emotions: Exploring the role of emotional intelligence in public sector engagement. Public Administration Review, 79(6), 841-852.

Mayer, J. D. & P. Salovey (1997). What Is Emotional Intelligence. In P. Salovey, & D. Sluyter, Emotional Development and Emotional Intelligence: Educational Implications (pp. 3-34). New York: Basicbooks, Inc.

McGann, M., Blomkamp, E. & Lewis, J. M. (2018). The rise of public sector innovation labs: experiments in design thinking for policy. Policy Sciences, 51(3), 249-267.

Mohanadasan, T. (2018). Emotional intelligence and managerial skills: A comparative study on the managers of selected public sector and private sector banks in Kerala. Thesis, Mahatma Gandhi University.

Naktiyok, A. & Gürsoy, A. (2014). Yenilik yönetiminde yöneticilerin duygusal zekâ yeteneklerinin rolü. The Journal of International Social Research, 7(35), 712-729.

Nelson, R. & Rosenberg, N. (1993). Technical innovation and national system.(Ed. Richard Nelson). In National Innovation System: A Comparative Analysis, Oxford University Press.

Ngah, R. & Salleh, Z. (2015). Emotional Intelligence and entrepreneurs’ innovativeness towards entrepreneurial success: a preliminary study. American Journal of Economics, 5(2), 285-290.

Orhan, N. (2018). Bankacılık sektöründe duygusal zekâ ve yenilikçi iş davranışlarının iş tatmini üzerine etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Özdemir Yaylacı, G. (2006). Kariyer yaşamında duygusal zekâ ve iletişim yeteneği. İstanbul: Hayat Yayıncılık.

Özkan Ş., Gündoğdu F., Emsen Ö.S., Aksu, H. & Başar, S. (2003). KOBİ’lerde Girişimcilik-yenilikçilik, Türkiye’de gelişmiş ve azgelişmiş bölge düzeyinde bir analiz. Atatürk Üniversitesi Yayınları, No:929, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınları No:106, Araştırma Serisi No:90, Erzurum.

Salovey, P. & Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, cognition and personality, 9(3), 185-211.

Schermerhon, J. R. (2007). Exploring management in modules. John Wiley, USA.

Seker, S. E. (2014). Yenilik (Innovation). YBS Ansiklopedi, 1(2), 20-24.

Suliman, A. M. & Al-Shaikh, F. N. (2007). Emotional intelligence at work: Links to conflict and innovation. Employee Relations, 29(2), 208-220.

Tajpour, M., Moradi, F. & Jalali, S. E. (2018). Studying the influence of emotional intelligence on the organizational innovation. International Journal of Human Capital Urban Management, 3(1), 45-52.

Tekin, M., Etlioğlu, M. & Tekin, E. (2018). Kamu kurumlarinda inovasyon ve girişimcilik. International Journal of Academic Value Studies, 4(18), 111-130.

Tuğrul, C. (1999). Duygusal zeka. Klinik Psikiyatri, 1, 12-20.

Ural, A. (2001). Yöneticilerde duygusal zekanın üç boyutu. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2).

Yamaç, K. (2001). Inovasyon nedir. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 1(3). Retrieved from http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=38.

Yang, X. (2016). The impact of corporate emotional intelligence on innovation: Observations from China. Global Business and Organizational Excellence, 36(1), 87-97.

Published

2022-10-27

How to Cite

DEMİR, F., & ÇETİNKAYA, A. Şükrü. (2022). Duygusal Zekânın Yenilikçiliğe Etkisi: Kamu Çalışanları Örneği. ANATOLIA SOCIAL RESEARCH JOURNAL, 1(1), 22–33. Retrieved from https://anadolusosyal.com/index.php/as/article/view/6

Issue

Section

Articles